Salar de Uyuni

10, 11en 12 juni brengen we door in Salar de Uyuni. Koud,koud,koud. Maar wel heel mooi. We moesten onze backpacks achterlaten in het reisbureau en vooral warme kleren, hoofdlampje en slaapzak meenemen.We ontbijten ergens in een achteraf tentje en wachten op de 4-wheel drive die ons door de zoutvlakte gaat begeleiden. Alled is hier oud vies en boezemt niet hepaald vertrouwen in. De auto met afgesleten bandem en gids die geen Engels en onverstaanbaar Spaans spreekt begint errst te zeuren dat nog niet alles betaald is. Vervolgens rijdt hij weg en pikt nog een Frans stel op en een indiaan uit Ecuador.We zitten eel gezellig te praten, masr verechten ook dat we ieder moment de aito uitgeknikkerd worden. Helemaal als evenlater de chauffeur een telefoontje krijgt dat onze brtaling nog steefs niet binnen is.Potvetdorie wat een zooitje. Zwe moeten echt ons best doen om te genietenvan wat we zien en doen. Voorlopig zitten we nog in de auto en doen we de excursie mee. We zien het kethof vol treinen, fe zoutvlakte, die ongelooflijk groot en wit is, rn pikken nog 3 Chileense vrouwen op bij het zouthotel. Kan makkelijk 9 personen in een 6-persoons jeep. Het is gezellig, kletsen heel wat af. De lunch kjrijgen we geserveerd vanuit de achterklep van de jeep. Zou hier La
Tourista om de hoek komem, we zien het wel. Volgens moj hebben we inmiddels voldoende afweerstoffen.Het hostel blijkt bijna vol te zitten. We moeten een kamer delen met het Franse stel. We worden nog steeds niet weggestuurd, dus wij maken verder geen slapende honden wakker. Wat de temperatuur betrrft had ik wel met 50 mensen op die kamer willen liggen. Zo koud. We zijn met alle kleren aan,in onze slaapzsk onder de drkens gaan liggen. De omgeving is echter prachtig. Kuddes wilde lama's, een vulkaan als uitzicht